Blog

  • Een rode punt van Japan, uitroepteken van Max

    RedFlags, over alles wat opvalt. Na een heel weekend is hetgeen er is opgevallen in Japan vooral buiten de baan of van voor de race. Waarbij de race het hoogtepunt zou moeten zijn, was het dit jaar een voorproefje van straks in Monaco. Zeker als de enige mogelijkheid voor het wijzen van de volgorde op de baan de strategie van die ene pitstop is, maar er ook dan weinig uitdagends wordt gedaan. Tenzij de halve poging van Lando om over het gras in te halen zou mee tellen als opvallend.

    De gezwaaide rode vlaggen gedurende de vrijdag en zaterdag zijn interessanter. Een rode vlag is een waarschuwingssignaal om aan te geven dat er iets niet klopt. Zo’n signaal moet serieus genomen worden en het geeft de mogelijkheid om iets van de situatie te leren. Vraag is of dat in Japan ook zo wordt gezien.

    Doohan heeft laten zien dat de simulator in de fabriek en de auto op de racebaan niet altijd hetzelfde kunnen, waardoor de eerste bocht met DRS open te rijden een flinke klapper met schade aan de auto opleverde. Daarnaast lijkt ook Alonso aan een afscheidstournee te zijn begonnen. Ja hij heeft ook voor volgend jaar nog een contract, maar heel succesvol is dit seizoen nog niet. Mochten de geruchten kloppen en Honda graag de samenwerking met Max wil voortzetten, zal niet het rijkeluiszoontje van de eigenaar maar de veteraan van de sport toch plaats moeten maken. Waar hij de eerste twee races niet heeft uitgereden, was het dit keer een schuiver door het grind om zichzelf te ‘beachen’ het derde minpunt op zijn scorekaart.

    De andere RedFlags waren nodig omdat in vrije training 2 er drie keer een rode vlag nodig was voor een bermbrand. Droog gras en vonkjes van de laagvliegende auto’s zijn geen goede combinatie. Dit waarschuwingssignaal maakte echter tussen vrijdag en zaterdag geen verschil, ook in de laatste training vloog een stukje berm in de brand. Gelukkig kon in de laatste nacht de natuur een handje helpen, door met regen de baan schoon te spoelen en het gras te bevochtigen.

    Andere opvallende punten zijn eerder dingen die niet gezien zijn. Zoals de Ferrari’s die, behalve de opvallende communicatie over de radio waarbij Leclerc een opdracht kreeg en expres niet uitvoerde, een onopvallende race hadden. Net als Mercedes overigens, afgezien van de snelste raceronde van Kimi. Leuk dat George zo’n goede teamleider is, maar als er niets extra’s uit het pakket gehaald kan worden gaat hij niet in aanmerking komen als toekomstig wereldkampioen. McLaren is nog altijd niet gewend om meer van hun strategie te maken dan het kopiëren van anderen. Dat bleek niet genoeg om het zetten van een uitroepteken door Max te voorkomen.

    Het zetten van een uitroepteken, in die RedBull, op het Japanse circuit, een kunst op zich. Dat begon op zaterdag, waarbij de McLarens de snelle sectoren samen mochten verdelen maar Max zichzelf op poleposition wist te zetten. In een auto die niemand goed genoeg lijkt te vinden. Naar tevredenheid van de coureur zelf, die verrassend veel meer enthousiaste over de radio bracht dan na het winnen van zijn laatste kampioenschap. Het ‘naar huis rijden’ op zondag was minder spannend dan het vooraf leek, al is 1,5 seconden na 53 rondjes nog altijd niet veel. Het zegt vooral dat de McLaren met de beste auto nog altijd niet het beste van het weekend hebben of weten te maken. Na 3 races in een ‘slechte’ auto, een wissel van teamgenoot, drama’s rond het team en nog altijd maar 1 punt verschil in het kampioenschap. Dat is nog eens een uitroepteken.

  • De samurai van de paddock

    Het hele formule 1 circus heeft zich verplaatst naar het altijd verrassende Japan. Waar kampioenen zijn gekroond, wat door het plekje op de kalender meestal betekende dat de coureur al vroeg het kampioenschap had opgeëist. Japan, waarvan het circuit tot de favorieten hoort van velen in de paddock. Waar de fans massaal fan zijn. Van alles en iedereen. Japan, het land van Yuki.

    Na alle teleurstellingen die hij heeft verwerkt mag hij uitgerekend dit weekend in de RedBull gaan rijden. Het topteam van het kleine zusje. Blijkbaar gaf dat niet genoeg aan prestatiedruk op zijn lage schouders, dus hij voegt nog even toe dat hij op het podium wil eindigen. Dapper.

    In zijn laatste door Honda gesteunde racejaar, mag hij zich gaan vergelijken met Verstappen. De Samurai van de paddock. De krijger, bekend om zijn erecode, loyaliteit en strijderskwaliteiten. Na Sainz in de Torro Rosso, de wissel met Kvyatt, Ricciardo die op de vlucht ging en daarna een reeks coureurs die door de druk hem niet in de 2e auto konden bijhouden, is Yuki de zoveelste die het mag proberen. Laten zien hoeveel mini-samurai hij is en de toch lastige auto verder vooruit in de ranglijst te krijgen dan stijf achteraan.

    Voeg aan al deze voorgeschiedenis, de thuisrace en de vele vragen van de media over de nogal brute en snelle rijderswissel ook nog 70% kans op regen toe aan de bewijsdrang en temperament van Yuki en alle andere niet RedBull coureurs zijn, ongeacht de uitslag, figuranten van dit weekend.

    Het management van RedBull heeft er voor gekozen om juist in het weekend van Japan een interne competitie te starten. Hoe de kwalificatie of race ook verloopt, de kwaliteitsmeting van de vier door RedBull betaalde coureurs neemt de hoofdrol in het script van dit weekend.

    Wie de hoofdrol van deze vier zal krijgen, is een no-brainer. Max al heeft laten zien op dit circuit te kunnen domineren. Wie er naast hem in de spotlight mag schitteren is spannender. Yuki het thuisvoordeel heeft en Liam in de Japanse Formule 3 gereden en gewonnen, wat maakt dat Isack in race 3 van zijn rookie-seizoen misschien al op een achterstand begint en nog iets te veel vanuit de coulissen (of pitstraat, want regen en mogelijk een glibberende formatieronde) moet komen.

    Om het de jongens wat makkelijker te maken, zijn de vier auto’s allemaal in de basiskleur wit. Misschien is de RedBull dit weekend wel een kopie van de RacingBull, die is tenslotte makkelijker te besturen. Mochten ze dan een slipstream vragen aan Max, kan hij zich tenminste oprecht vergissen en deze aan Liam gunnen. Want de Samurai van de paddock had een voorkeur, heeft zijn ongenoegen zelfs op social media gedeeld en heeft een ruggengraat van beton om bij zijn mening te blijven. Een Samurai heeft doorzettingsvermogen, eer en toewijding. Wat er ook met de auto aan de hand is, aan Max zal het niet liggen.

    Hij gaf tenslotte op de sociale media zelf al aan dat de show-run op de straten van Tokio “een mooie start van een speciale week” is. Het rijden, of zelfs het winnen, in een RedBull gaat voor Max de week niet bijzonder maken. Zal baby Verstappen zich de komende week gaan melden?

  • Chinees rood stopt bij oranje

    Na de hectische seizoenopener in Australië is het maar heel kort wachten op een nieuwe krachtmeting. Op het circuit van Shanghai staat ook gelijk het eerste sprint weekend gehouden. Weer een weekend waarin de rookies maar weinig tijd krijgen om in een gewenst ritme te komen. Daarnaast heeft het circuit een nieuw asfalt gekregen, waardoor ook de meest getrainde bandenfluisteraars geen gebruik kunnen maken van eerder opgedane kennis. Je zou zeggen, een mooie mix voor spanning.

    Waar de Chineese Grand Prix vorig jaar nog opviel met een, op basis van resultaat misplaatste, verering van Zhou, was hij ook dit jaar het middelpunt van alle aandacht. Naast al het rood van de Chinese vlag, waren de tribunes ook grotendeels rood gekleurd. Want Zhou is inmiddels reserve coureur bij Ferrari, waar ook wereldster Hamilton terecht is gekomen. En het rode feest krijgt al een flinke glans doordat Lewis 0.018 seconden sneller blijkt te zijn dan Max en de sprintrace vanaf pole mag starten. Waar iedereen de McLaren vooraan had verwacht, wilde het daar nog niet echt lukken.

    De sprintrace zelf geeft weinig opvallends om over te schrijven, of het moet de onbenulligheid van Doohan zijn in de laatste ronde. Het helpt de geruchten dat geen enkel wondermiddel de glans van zijn carrière kan oppoetsen. Al lijkt de (Engelse) media ook de nadruk te leggen op de benodigde ontwikkeling bij Lawson, die twee dagen als laatste kwalificeert. Is het dan niemand opgevallen dat de racepace van de beide redbulls vergelijkbaar zijn? Als je 16 plekken eerder mag starten, zal je ook eerder finishen. Liam zal er op zaterdagen meer uit moeten halen, die zondag lijkt wel te lukken.

    De gewonnen sprintrace gaf Hamilton niet de gehoopte bevrijding, of dit was in ieder geval niet terug te zien. In de kwalificatie was hij nu 0.110 seconden langzamer dan Max, maar er stonden er nog 3 voor. Bij de start glijdt Leclerc tegen Hamilton aan, net als vorige week, heeft Leclerc de schade aan de voorvleugel maar moet Hamilton halverwege de race opzij opdat hij langzamer is dan zijn teamgenoot. Tot overmaat van ramp heeft het strategische brein van het rode team niet op tijd door dat iedereen toch die 1-stop strategie toe past, waardoor Hamilton kansloos wordt gemaakt door wel een 2e stop te maken. De glans van zijn weekend wordt vakkundig door het eigen team weer dof gemaakt. Helemaal als na de keuring blijkt dat beide rode auto’s een rode kaart krijgen. Een diskwalificatie. De één voor het te lage gewicht, nadat er brandstof uit is gehaald, en de ander voor een teveel afgeschuurde bodemplaat (iets waar Hamilton ervaring mee heeft). Een flinke op-dof-fer. Geen punten uit de hoofdrace voor Ferrari.

    Wanneer de rode kleur afneemt, ontstaat er oranje. De zondag was (weer) voor McLaren, waar de van plek 1 gestarte Piastri niets verkeerds deed om ook als eerste te finishen. Norris maakte het nog spannend, door de laatste rondjes zonder effectieve remmen door de bochten te glijden en in plaats van op 10 seconden voorsprong te finishen hield hij nog net 1 seconde over. Voor het kampioenschap wel zo leuk, want met de belabberde score voor Norris in de sprintrace houdt hij nog 8, 9 en 10 punten voorsprong op de nummers 2, 3 en 4. Zo is met nog 22 circuit te gaan nog van alles mogelijk (understatement).

    Wanneer ook de oranje kleur steeds doffer zou worden, ontstaat het geel. Geel in de formule 1 hoort toe aan het team van Eddie Jordan. Een flamboyante man met veel F1 historie, kennis en verhalen. Vroeg op de ochtend luister je nog zijn podcast, om daarna het bericht te krijgen dat hij die nacht is overleden. Bizar. Om maar aan te geven, van welke kleur je ook supporter bent en hoeveel belangen er ook zijn, het gaat in alle gevallen om mensen. Iedereen heeft gevoel en niemand is onsterfelijk.

  • Ze zijn weer los, en hoe!

    Wat was het heerlijk om het Formule 1 seizoen weer in Australië te zien openen. Het beperkte aantal nachtelijke slaap uurtjes wordt geaccepteerd, omdat het gewoon zo hoort te zijn. Na de lange, maar steeds kortere winterslaap, is het nog de moeite waard om voor de eerste race van het seizoen wat nachtrust in te leveren. Zeker als de weersomstandigheden een rol gaan spelen.

    Naast het nog niet (helemaal) weten waar welke auto in de rangorde hoort, zorgt de regen voor nog meer onzekerheden en spektakel. Australië is een halve straatrace en daarmee niet te vergelijken met regen in Brazilië, maar met uitglijders en extra regen gedurende de race nemen de onvoorspelbare factoren toe en is het aan de coureur zelf daar het beste mee om te gaan.

    Dat het ook wat ervaring vraagt, laten de rookies van dit seizoen ook zien. Hadjar vond de eerste bocht al lastig, maar ook Doohan kwam niet ver, gleden uit over één van vele witte lijnen. Bortoleto leek hetzelfde te doen, maar de achterwielophanging was voor de tik van de muur al afgebroken. Te veel kerb gereden of een fabricage fout, beide niet best. De laatste twee rookies, Bearman en Antonelli wisten wel de finish te bereiken. Die eerste had alle mogelijke risico’s uit zijn rijstijl gehaald en reed braaf de rondjes om niet meer schade op het lijstje toe te voegen. Ook Antonelli wist niet altijd binnen de lijntjes te kleuren, maar wist de uitglijder goed op te vangen. De uitglijder van het team echter niet, de unsafe release zorgde voor 5 extra seconden en dus een 5e plaats. Nog altijd de beste rookie met een mooie stijging vanaf de startplek.

    Daarbij werd hij wel geholpen door de timing van regen en banden wisselen. Waar kwartje voor hem goed viel, was het voor Tsunoda andersom. Heel de race rond plekje 5, eindigt op plek 12. Zonde. Toch nog altijd de tweede van de Bulls, als de twee teams in een eigen lijstje worden gezet. Zal misschien toch een beetje de lange neus zijn.

    Vooraan werd met meer regen-ervaring gereden. Waar Norris zich druk bleef maken over het juiste moment om regenbanden te halen, gleed Piastri vanuit het grind, de baan over om in het gras te eindigen. Geheel op zijn conto dat hij de daar geparkeerde auto nog weg weet te krijgen. Ondertussen, rijdt Max nog even 2 rondjes verder in de hoop dat de regen op tijd minder wordt of zelfs stop. De buienrader had al gezegd dat het niet zo was, maar bonuspunten voor de poging.

    Mercedes en Ferrari zijn niet in het verhaal voorgekomen vandaag. Waar Russel vooral zijn rondjes aan elkaar plakte zonder op te vallen, was Hamilton vooral met zijn auto, team en teamgenoot aan het vechten. Hij was wel opmerkzaam aardig tegen de engineer, met aan het einde van elke zin ‘please’. Geeft te denken of hij wel zichzelf kan zijn in de auto en heel veel aandacht besteedt aan ‘dit is Ferrari’ in plaats van gewoon gas geven.

    Wel de vuurdoop om zelf te ervaren hoe Ferrari de snelheid heeft in wisselen van strategie. Welkom bij Ferrai. De buitenom inhaalactie van een terugvechtende Piastri lijkt de actie van de dag te zijn geweest. Of de Hamilton van de hoogtijdagen zich dit had laten gebeuren, vast niet.

    Gelukkig voor iedereen die niet het weekend heeft gehad als verwacht, over 5 dagen mogen ze weer! Hopelijk wordt de mate van spanning en sensatie het hele seizoen volgehouden.

    Plaats een reactie

  • Drive to Survive – s7

    Wanneer Netflix weer een nieuwe serie van Drive to Survive beschikbaar geeft, dan komt het nieuwe Formule 1 seizoen er echt aan. Het is een soort voorgerecht, waarvan je alle ingrediënten al hebt uitgekauwd, maar toch wil weten hoe het smaakt.

    De echte fans zien niets nieuws, het heeft een vleugje Amerikaanse sensatie en heeft maar een beperkte mate van een chronologische volgorde. Al is dat ook de charme, want het geeft een beter beeld bij hoe de spanning voor de zesde plek in het constructeurskampioenschap tot stand is gekomen. Of de gebeurtenissen die in een specifieke race achteraf van invloed bleken te zijn. Het voordeel van achteraf feiten bij elkaar zetten.

    Opvallend wel dat er minder creatief knip en plak werk is gebruik. De interviews zijn gebruikt bij het raceweekend dat het interview is gegeven. Althans, afgezien van de “talking-heads”, die met voorkennis een spannende situatie ineens kunnen zien aankomen, die zo leuk de filmpjes aan elkaar kletsen.

    Wat valt er dan op na weer 10 afleveringen? Bijzonder weinig aandacht voor Kick-Sauber en Perez. Wel voor wie Perez moest gaan vervangen, maar het afscheid van Ricciardo en Perez lijkt wat onder belicht. Hoe zijn zij de laatste keer de paddock uit gegaan, zou toch best passen in de Amerikaanse sensatie.

    Ook valt op dat Netflix een groepje “populaire dude’s” wil maken. Het groepje dat elkaar al heel lang kent, soort van dezelfde route heeft afgelegd, graag wil winnen maar nog geen F1-kampioen is. Deze vijf semi-vrienden, want hoeveel vriendschap blijft er over als je voor dezelfde podiumplaatsen strijdt, lijken wel een nieuwe vorm van boy-band. Waarbij het samenzijn voorafgaand aan de race van Mexico wel heel pijnlijk blijkt te zijn.

    Zhou, van Sauber, laat aan Norris weten bij Verstappen in de buurt te staan. Norris hoopt dat de microfoon het niet opvangt, maar vraagt toch of Zhou zijn rivaal niet in bocht 1 van het asfalt kan drukken.

    George zegt zoveel als “heb al gezegd dat ze hem (Norris) de trofee kunnen geven. Albon gaat er in mee, met “zijn naam is al in de trofee gegraveerd”. Humor. Daarna een kort beeld van Norris die de verte staart, de race moet nog beginnen. En wie het laatst lacht….

    Het voorproefje smaakte beter dan vorig jaar. Het heeft de smaakpapillen aangewakkerd voor meer. Wel meer van het echte werk. De chef-kok aan het werk. Gelukkig zijn de ingrediënten daarvoor inmiddels onderweg naar Australië, om daar weer een 5-sterren maaltijd voor te schotelen. Vermoedelijk met een sterke papaya-smaak.