Categorie: Formule 1

De “corrida de toros” (stierengevecht) werd in Spanje meegenomen naar het formule 1 circuit. Waarbij dit keer de Rode Stier een zilveren pijl voor gehouden werd toen het beest buiten zinnen raakte. Het bleek een opbouw van stapjes te zijn met een ontknoping waar nog veel, vaak en jaren over wordt nagepraat.

Zonder de afwijkende strategie van RedBull voor de auto van Verstappen was de race niets bijzonders. Er is gestart, er werden rondjes gereden en oh ja, er is langs de zwart/wit geblokte vlag gereden. RedBull heeft in 2021 verloren door de afwijkende strategie van Hamilton en besloot dit kunstje te herhalen maar dan in eigen voordeel. Tot de safetycar, die nodig was omdat Antonelli een Mercedes motor stuk liet gaan, ging dan ook alles goed.

Dat de Mercedes een motor defect zag gaan zou op zich al bijzonder zijn geweest, als dit hem twee races eerder niet ook al was overkomen. In de tussenliggende race overkwam het Alonso, als koper van dezelfde fabrikant motor, dus hier ligt mogelijk een probleem. Zou het toeval zijn dat net hiervoor Mercedes een vernieuwde motor heeft toegevoegd, niet ter verbetering van de motor natuurlijk maar ten behoeve van de betrouwbaarheid. Jaja, het lijkt er inderdaad bijna op.

Terug naar de smaakmaker, want veel meer valt er over de rondjes in Spanje niet te schrijven. Waar Verstappen het hele weekend al werd uitgedaagd of hij dan vanaf deze race wel de McLarens bij kon houden, werd hij uiteindelijk door zijn eigen team ‘verwond’, wat net als bij de corrida de toros de tweede fase is. De verwonding was dit keer niet fysiek, maar wel aan de bolide. Daar werden nieuwe banden onder gelegd, echter twee compounds harder dan waar alle andere deelnemers op zouden gaan rijden. Dat zorgt voor een afwijkende temperatuur zodra er weer ingehaald kon worden.

Dit was duidelijk zichtbaar bij de herstart. Waar elke andere coureur de auto had verloren slipte Verstappen bijna overdwars de laatste bocht uit. Dat gaf de gelegenheid aan het Rode Paard om in te halen, maar niet zonder een kleine stuurbeweging terug naar de Rode Stier. Een extra duwtje. Niet veel later denkt de Zilveren Pijl van Russel ditzelfde te kunnen doen, maar Verstappen neemt de vluchtroute. Zonder de behouden plek terug te geven. Wanneer hij dit op teamorders alsnog doet, gaan de lampjes uit, Rode waas bij de Rode Stier en daarmee verdwijnt het logisch verstand. Hij laat de Zilveren Pijl tegen hem aan rijden.

De scheidsrechters van dit spektakel bekijken de situatie en oordelen dat het nodig is om naast 10 seconden straf ook 3 strafpunten toe te kennen. De Rode Stier heeft er nu 11, van de maximaal 12 strafpunten. En daarmee is hij per direct ook de smaakmaker van het eerstvolgende weekend, in Canada. Niemand die het heeft over de mogelijkheid van een Piastri kampioenschap of de strijd die Norris moet gaan leveren om dit te voorkomen. Elk weekend heeft een vleugje ‘wat weet Verstappen er van te maken’. Dat zou toch ook de Engelse media op moeten vallen en inmiddels tot irritatie toe moeten vervelen.

De smaakmaker zorgt er in ieder geval voor dat de Engelsen moord en brand roepen dat er een diskwalificatie hadden moeten volgen, dat de race in Canada het laatste punt gaat opleveren en weet niet wat nog meer. Het lijkt een opening om eens eerlijk te zijn over die coureur die al het Engelse succes in de Formule 1 heeft ontnomen. Daarmee is er inmiddels een tweede steward (scheidsrechter) die zijn functie neer moest leggen, omdat zijn geuite mening in de media niet past bij de onpartijdigheid van stewards.

Smaakmaker zijn is leuk voor het publiek. Niet voor de Engelsen.

Met een weekje vrij zijn alle Paddock gebruikers weer eens op Europese bodem. Na de drukte in het Vaticaan in de eerste week van mei, is Italië deze week het middelpunt van de autosport. Waarbij het rood van Ferrari in grote aantallen zichtbaar zal zijn, in de hoop dat Charles of Lewis de paus van Imola kan worden.

Nog voordat er duidelijk is wie er in dit weekend succes gaat hebben, verrassend kan presteren of wie de meeste pech heeft, is al wel duidelijk dat in het paddock soms een snel kokende pasta wordt gecreëerd. Daarvoor zijn de ingrediënten: snelheid, passie en een vleugje chaos.

Snelheid, een onlosmakelijk feit van de sport. Wie niet snel is, gaat niet winnen. Snelheid, tegenwoordig ook verbonden aan de wisseling van collega’s. Rookies krijgen van 2 tot 6 races de tijd om te laten zien of ze enige snelheid hebben. Zo niet, dan mag een ander het proberen. Een luxe die weinig werkgevers zich tegenwoordig kunnen permitteren.

Passie, een Italiaanse zekerheid die door alle liefhebbers van de sport zijn overgenomen. Passie is de drijfveer voor alle medewerkers om het bijna onmogelijke schema over de hele wereld uit te voeren en daar gelukkig bij te blijven. Passie is wat zorgt voor de vele toeschouwers die, ondanks alle chaos in de bestuursorganen van de sport, de sport trouw blijven.

Chaos. Er gaat geen week voorbij zonder chaos. Zelf als er niet naar een raceweekend wordt toegewerkt is er chaos. Een teammanager die ineens ontslag neemt, omdat zijn broer is aangehouden met wat veel briefjes geld. Een rijderswissel die vanaf januari al in de lucht hing. Een wijziging van het appendix over gedragsregels, een appendix die er eigenlijk nooit had moeten zijn. Een onderzoek naar het trucje om banden minder te laten opwarmen en daardoor langer zijn te gebruiken. Een luchtballontje om een vader van één van de coureurs als tegenkandidaat op te stellen als president van de autosport. De speculaties over de relatie van Lewis met zijn engineer, of zelfs of hij na dit seizoen versneld met seizoen zal gaan. Vergelijkbaar, het nieuws maken van de mogelijke toekomst plannen van Max waar geen nieuws over is. Ene ‘F. Hermann’ die over een nogal lang circuit in Duitsland wat rondjes heeft gereden in een GT3 auto, toevallig van Ferrari, voedt dergelijke geruchten. Daarbij wordt zelfs een combinatie gemaakt met mogelijke druk bij zijn teambaas, meneer Horner, waardoor hij mogelijk na de komende GP ontslagen kan worden. Uiteraard wordt dit daarna weer ontkent en kan er een nieuwe reeks aan artikelen het web op geslingerd worden, alsof het spaghetti is. Bij voorkeur slecht gekookte, zodat er minimaal één sliertje blijft plakken.

Wanneer je alle mogelijke uitkomsten minimaal één keer in een artikel verwerkt, kan er achteraf altijd gezegd worden dat je het al hebt zien aankomen. Het geeft maar aan: Formule 1 is populair en houdt zoveel mensen bezig waardoor ook geen nieuws beschikbaar komt als nieuws. Je zou bijna vergeten dat ook deze sporters net als de rest van ons ‘gewoon mens’ zijn. Met eigen levens naast de sport. Wel een luxe leven, een leven waarin jongensdromen tot realiteit groeien. Het zijn gewoon mensen, die blij worden van de gewone dingen, zoals in een levensgrote lego auto rijden in Miami. Heel gewoon.

Nog net voordat de Europese steden op de kalender staan, verplaatst de Formule 1 goegemeente zich eerst nog naar Florida. Daarmee is het eerste rondje van de wereldreis gemaakt, na Australië, Azië en het Midden-Oosten zijn de teams nu voor het eerst dit jaar in (Noord-)Amerika. Zo zijn de meeste werelddelen al minimaal 1 keer bezocht. Europa en Zuid-Amerika volgt nog en Afrika doet (nog) niet mee. Met race 6 van de 24 staan er nog een hoop tripjes met het (privé) vliegtuig op het programma. De logica van de racekalender laat zich veelal raden, maar de meest efficiënte race volgorde is hierin maar weinig een bepalende factor.

Miami is de eerste locatie in Amerika, er volgen nog 2 races in dit land en nog 3 in andere landen van het zelfde continent. Nog altijd niet te vergelijken met de hoeveelheid races in Europa, maar toch voelt het wat veel om drie keer hetzelfde land te bezoeken. Wat brengt Miami dan? Meestal mooi weer, maar niet dit weekend. Een bruisend uitgaansleven, maar daar hebben de coureurs niets aan. Een bus vol genodigde celeberty’s die ineens fan zijn van de sport, zijn de kaartjes maar ook de merchandise ontiegelijk veel duurder is dan bij de Europese races. Een circuit met mogelijkheden voor inhalen, maar voor deze auto’s alleen met een krachtig DRS en daarmee een echt snelheidsverschil. Net als vorig jaar werd dit weekend een sprintrace gehouden, dus het geeft de teams maar beperkt de tijd om de juiste afstelling te vinden. Dat zorgt dat de kwaliteiten van de coureur in de 2e sessie van de vrijdag nog meerwaarde kan hebben. Dat zegt dan weer niets voor de kwalificatie van de zaterdag, omdat de teams dan weer meer data hebben om de meestal toch al uitontwikkelde auto toch weer wat beter af te stellen.

Conclusie lijkt te zijn dat de ambiance van Miami leuk is, maar het voor de spanning en sensatie voor het racen maar weinig brengt. Wat viel er dan nog wel op? De jonge Italiaan die voor de Duitse constructeur rijdt sinds begin dit jaar en na 5 races nu al voor zijn ervaren collega weet te rijden. Allerlei pech en foutjes zorgen ervoor dat het geen bijzondere punten oplevert, maar hij heeft zich als rookie nu al gevestigd als terechte Formule 1 coureur. Diezelfde Duitse constructeur had een betrouwbaarheidsupdate aan de motor toegevoegd, waardoor de top 7 bestond uit alle Mercedes motoren, maar op dat moment nog wel achter de RedBull-Honda-motor van Verstappen. Zorgt ervoor dat ook de Williams in de race voor de Ferrari kon blijven rijden, gaf een flasback naar 1997.

Als de race dan saai is, wordt het bijna interessanter om de boordradio’s van Ferrari te beluisteren. Beide heren waren ontevreden. Ze reden ieders met een eigen strategie en daarmee steeds op een ander type band. Het team lost het op door ze (na het veel gehoorde ‘we gaan het checken’) via teamorders van positie te laten wisselen, met als resultaat dat voor beide auto’s er niets extra’s in de race is te behalen. Het voorstel van Lewis om er een kopje thee bij te nemen zal in Italië ongetwijfeld goed zijn ontvangen.

Waar McLaren opvalt met hun goede race performance, wat de race gelijk ook saai maakt want er is voor anderen niets tegen te doen, vallen Stroll, Alonso en toch ook Lawson op in de negativiteit. Waar het team op vrijdag nog een excuus had voor de tragere Lawson was het daarna voor alledrie weer huilen met de pet op. Wel een pet met zomerse Miami kleurtjes, maar vrolijk wordt de kijker er niet van. Laat staan voor de Australische Doohan en zijn Alpine. Nu is die auto al vaak genoeg niet vooruit te branden, dit weekend ging het voor hem van kwaad tot kwader. Het doet te denken hoe lang dit kwartet nog hun stoeltje mag behouden. Waar de één de rijke papa heeft als team eigenaar en zich geen zorgen hoeft te maken (behalve misschien als het gaat om de gun factor van collega’s), lijkt voor de ander de leeftijd steeds meer een rol te spelen. Waar de derde een prachtige kans kreeg, om na 2 races te worden bedankt voor zijn aanwezigheid en is terug gezet naar het opleidingsteam, heeft die laatste eigenlijk nooit een eerlijke kans gehad. Aftellen dus.

Geldt eigenlijk ook voor het seizoen. De meeste werelddelen inmiddels gehad, op de meeste komen we nog eens terug. Er zijn 6 races gereden, nog maar 18 te gaan. Hopelijk weten de teams ondanks de vele vlieguren nog iets aan ontwikkeling voor dit seizoen toe te voegen, anders gaat het aftellen wel erg langzaam.

Een weekendje in Saoedi Arabië, met smalle straatjes, veel bochten en hoge snelheden. Onvergeeflijk wanneer er foutjes worden gemaakt of de formule 1 bolide niet doet wat de coureur verwacht. De curbstone van de crash van Mick Schumacher is dan aangepast, maar maakt dit rondje racen niet veiliger. Dat maakt een “oeps” momentje kostbaar.

Zo merkte Norris al in de kwalificatie. Heel veel ging er niet mis. Het zijn de “probeer de grens te vinden” momenten die op andere circuits een net iets trager rondje opleveren. Hier ben je de auto kwijt en daarmee glij je de muur in. Auto stuk. Oeps.

Wel een oeps met gevolgen, want in plaats van voor pile te strijden start hij van plek 10. Achteraf gezien misschien niet heel vervelend, want met drie auto’s door bocht 1 willen had het probleem na de start waarschijnlijk nog groter gemaakt.

Nu waren het twee auto’s. Beide zo nuchter als wat, beide echte racers maar de een met meer ervaring en de ander met een net iets betere auto. Wie is er dan slimmer, in die paar milliseconden die je hebt om na te denken. Beide geven de ander de schuld en beide laten net genoeg ruimte om niet allebei een schade aan de auto te rijden.

Max had zijn oeps moment bij de start, waardoor Oscar naast hem de bocht in kon. En ook nog aan de goede kant. Hij deed eigenlijk een “Max-je”, zoals Max dat deed om zowel Ocon en Hamilton in te halen via de binnenkant.

De hoofdprijs voor het oeps-moment van het weekend gaat naar Borteletto, die bij het aanrennen van een bocht bijna zijn manager tegen de muur van de baan drukte. Uitzonderlijk natuurlijk dat je manager in een andere auto in dezelfde wedstrijd rijdt, maar om hem de ruimte op de baan te ontnemen met alle mogelijke gevolgen die het had kunnen hebben.. het kan natuurlijk er anders dat Gabi in zijn helm elke krachtigere vorm van wat lijkt op “oeps” te hebben gedacht. Ook Gasly ervaarde de gevolgen van een oeps-momentje, vergat even de breedte van de auto en de ruimte in de bocht. Hij haalde daarmee zijn net gepromoveerde en nog stabiliteit zoekende vriend Yuki uit de race. Geen haan die kraait naar het voortbestaan van deze vriendschap zoals dat vorig jaar bij Max en Lando het geval was, maar goed. Yuki mist kostbare kilometers in de top tien. Weer een race vertraging in zijn ontwikkeling. Oeps.

Verder werd ook deze race weer een optocht, want inhalen was bijna niet mogelijk. Alleen met DRS, waar Norris toch twee keer zich in een trucje van Hamilton liet vallen. Oeps. Pas bij het derde rondje wist hij te wachten tot de tweede DRS zodat hij voor kon blijven. Zou dit de kostbare tijd zijn geweest om nog bij Leclerc te komen en een podium te behalen? We gaan het nooit weten.

Dat lijkt ook de voor altijd onbeantwoorde vraag voor de overwinning. Verstappen wist tot 3 seconden terug te rijden naar Piastri, waardoor zonder 5 seconden straf hij virtueel eerder bij de finish zou zijn. Of dat realistisch is door de moeite met achter de voorganger is onbekend. Zou het dan een tweede oeps zijn voor RedBull in 1 race, ontstaan binnen de eerste twee bochten van de race?

Het eerste weekend in het Midden-Oosten zit er nu ook op. Met vier races in de geschiedenisboeken begint de formule 1 langzaam aan richting Europa te komen. Waar vooraf aan de races de “talking heads” lieten weten dat we na deze race konden zien welk team waar in de ranking thuis hoorde, lijkt het nog lang niet zo bepalend te zijn.

Wat wel bepalend is, zijn de regels van de FIA. Waar Sainz in het vorige weekend nog een flinke boete kreeg omdat hij te laat bij het volkslied aankwam, hij daar dit weekend wat over zei in de persconferentie met het risico op een nieuwe boete, was er dit weekend aandacht voor de nieuwe reglementen. Met de behoefte van Mo B.S. om de V10 motor terug te brengen. Gaat dan helemaal voorbij aan alle voorbereidingen van alle teams en de kosten die daar bij horen.

Oom Mo B.S. was zelf ook weer eens op het circuit. Niet te missen ook, want is dan de eerste die een handje wil geven aan de winnaar en is prominent op het podium. Alsof hij zelf verantwoordelijk is voor het verruimen van de populariteit van de sport. Kan je zeggen, hij doet er juist alles aan om de fans kwijt te raken. Fans kijken voor de actie van de sport en de sterspelers die het aandurven om in de supersnelle auto’s plaats te nemen.

Met een rubber-vretend asfalt en de opgelegde beperkingen van de Pirellis waardoor de band die het langst mee moet gaan eigenlijk het snelst door het putje ging, gaf wat drukte en gedoe. Het wegvallen van de gps bij de verschillende teams, waar het gebruiken van DRS afhankelijk van is, zorgde voor meer gedoe. Drukte in de pits ontstond bij de safety car, die wat rondjes kwam buitenspelen om wat afval van de baan te laten halen, en voor RedBull was er veel gedoe bij het uitvoeren van de pitstop.

Niet dat het er toe doet, want er was er 1 die om alle drukte en gedoe heen wist te rijden. Piastri heeft zijn opgesloten schade aan gehaalde punten ingehaald en staat weer waar hij werd verwacht. Nog 20 circuits te gaan.