Een rode punt van Japan, uitroepteken van Max

RedFlags, over alles wat opvalt. Na een heel weekend is hetgeen er is opgevallen in Japan vooral buiten de baan of van voor de race. Waarbij de race het hoogtepunt zou moeten zijn, was het dit jaar een voorproefje van straks in Monaco. Zeker als de enige mogelijkheid voor het wijzen van de volgorde op de baan de strategie van die ene pitstop is, maar er ook dan weinig uitdagends wordt gedaan. Tenzij de halve poging van Lando om over het gras in te halen zou mee tellen als opvallend.

De gezwaaide rode vlaggen gedurende de vrijdag en zaterdag zijn interessanter. Een rode vlag is een waarschuwingssignaal om aan te geven dat er iets niet klopt. Zo’n signaal moet serieus genomen worden en het geeft de mogelijkheid om iets van de situatie te leren. Vraag is of dat in Japan ook zo wordt gezien.

Doohan heeft laten zien dat de simulator in de fabriek en de auto op de racebaan niet altijd hetzelfde kunnen, waardoor de eerste bocht met DRS open te rijden een flinke klapper met schade aan de auto opleverde. Daarnaast lijkt ook Alonso aan een afscheidstournee te zijn begonnen. Ja hij heeft ook voor volgend jaar nog een contract, maar heel succesvol is dit seizoen nog niet. Mochten de geruchten kloppen en Honda graag de samenwerking met Max wil voortzetten, zal niet het rijkeluiszoontje van de eigenaar maar de veteraan van de sport toch plaats moeten maken. Waar hij de eerste twee races niet heeft uitgereden, was het dit keer een schuiver door het grind om zichzelf te ‘beachen’ het derde minpunt op zijn scorekaart.

De andere RedFlags waren nodig omdat in vrije training 2 er drie keer een rode vlag nodig was voor een bermbrand. Droog gras en vonkjes van de laagvliegende auto’s zijn geen goede combinatie. Dit waarschuwingssignaal maakte echter tussen vrijdag en zaterdag geen verschil, ook in de laatste training vloog een stukje berm in de brand. Gelukkig kon in de laatste nacht de natuur een handje helpen, door met regen de baan schoon te spoelen en het gras te bevochtigen.

Andere opvallende punten zijn eerder dingen die niet gezien zijn. Zoals de Ferrari’s die, behalve de opvallende communicatie over de radio waarbij Leclerc een opdracht kreeg en expres niet uitvoerde, een onopvallende race hadden. Net als Mercedes overigens, afgezien van de snelste raceronde van Kimi. Leuk dat George zo’n goede teamleider is, maar als er niets extra’s uit het pakket gehaald kan worden gaat hij niet in aanmerking komen als toekomstig wereldkampioen. McLaren is nog altijd niet gewend om meer van hun strategie te maken dan het kopiëren van anderen. Dat bleek niet genoeg om het zetten van een uitroepteken door Max te voorkomen.

Het zetten van een uitroepteken, in die RedBull, op het Japanse circuit, een kunst op zich. Dat begon op zaterdag, waarbij de McLarens de snelle sectoren samen mochten verdelen maar Max zichzelf op poleposition wist te zetten. In een auto die niemand goed genoeg lijkt te vinden. Naar tevredenheid van de coureur zelf, die verrassend veel meer enthousiaste over de radio bracht dan na het winnen van zijn laatste kampioenschap. Het ‘naar huis rijden’ op zondag was minder spannend dan het vooraf leek, al is 1,5 seconden na 53 rondjes nog altijd niet veel. Het zegt vooral dat de McLaren met de beste auto nog altijd niet het beste van het weekend hebben of weten te maken. Na 3 races in een ‘slechte’ auto, een wissel van teamgenoot, drama’s rond het team en nog altijd maar 1 punt verschil in het kampioenschap. Dat is nog eens een uitroepteken.